آرد - سبوس - بلغور - پرک

زیرشاخه ها

• 

  آرد

  آرد، نرمه و آس‌کرده یا نرم‌کوفتهٔ حبوباتی چون جو و گندم و برنج و نخود و باقلا است و یکی از اجزای مهم در پخت غذاها به‌شمار می‌ آید. آرد ماده پودر مانندی است که از دانهٔ غلات یا سایر مواد نشاسته‌ای بدست می‌آید. بیش‌تر آرد را از آسیاب نمودن دانهٔ گندم می‌سازند؛ ولی از دانهٔ ذرت، گندم سیاه یا (چاودار)، جو، نخود و برنج هم آرد ساخته می‌شود.از آرد در تهیه نان ، انواع شیرینی ، حلوا و خوراکی های مختلف استفاده میشود.

• 

  پرک

  جوی پرک به شکل سنتی به انواع غلات و حبوبات جو دو سر که بدون غلاف باشد جوی پَرک می‌گویند، ابتدا بخارپز شده و سپس به تکه‌های صاف در زیر غلطک‌های سنگین و مخصوص این کار تبدیل می‌شود، جو دو سر، مانند غلات دیگر، یک پوسته بیرونی غیرقابل خوردن دارد که باید برداشته شود، غلات و حبوبات مشتق بر جو دو سر، یک، دانه و محصول مغذی است و می‌تواند به عنوان یکی از خانوادهٔ غلات در صبحانه میل شود

• 

  بلغور

  بَلغور  به خود غله‌ای که در آسیاب آن را خرد کنند و بشکنند چنان‌که آرد نشود گویند، همچنین آش و خوراکی است که از گندم یا جوی نیم‌کوب تهیه می‌شود. برای تهیه بلغور گندم پخته را پس از خشک شدن با آسیاب خرد می‌کنند، نه به نرمی آرد بلکه به درشتی لپهٔ ماش و کوچکتر و بزرگتر. در گذشته از برنج کمتر و شاید سالی یک یا دو بار استفاده می‌کردند و بیشتر از غذاهایی مانند شب چره، به جای شام و پلوی بلغور یا آش بلغور استفاده می‌کردند. از آنجا که نمی‌توان گندم یا جو را به مدت طولانی نگاه داشت، گندم یا جو را پس از پوست گرفتن با آب یا شیر نیم پخت کرده و سپس خشک می‌نمودند و در هاون نیم‌کوب کرده و نگاه می‌داشتند.

• 

  سبوس

  سبوس عبارت است از پوسته گندم، جو یا برنج که سرشار از ویتامین ب، ویتامین ای، پانتوتنیک اسید، آهن، منیزیم، فسفر، پتاسیم، روی، مس، منگنز، و سلنیوم می‌باشد و به همین دلیل دارای ارزش غذایی بسیار بالایی است. همین‌طور، مصرف نان، آرد، و برنج سبوس دار می‌تواند بسیاری از نیازهای تغذیه‌ای انسان را برطرف نماید. در کشور ایران استفاده از آرد سفید (بدون سبوس) در پخت نان رایج تر بوده و دارای طرفداران بیشتری نیز هست.