شاخص سلامت شاخص سلامت

دسته بندی مطالب

پیام مدیر

جهت مشاوره و خرید با شماره تلفن های شرکت تماس بگیرید.

رهگیری سفارش

نمایش: (137)

نیترات و بیماری

نیترات، آرام و خزنده در همه خوراکی ها و آب نفوذ میکند تا ما را به شدت بیمار کند

نیترات NO3، یک آنیون است که از کودهای شیمیایی ازته (اوره یا سفید یا شکری) در خاک و آبهای کشاورزی آزاد می شود و بسیار رشد خوبی به گیاهان میدهد. اگرچه عنصر اصلی آن یعنی نیتروژن N از عناصر غذایی ضروری مورد نیاز بدن ماست، اما مازاد آن به صورت باقیمانده به­شدت باعث بیماری است. در شرایط طبیعی و با مصرف انواع کودهای حیوانی، سبز، کمپوستها و ارگانیکها بدن ما از طریق محصولات (گیاهی و دامی) که نیترات را در خود دارند، مقدار لازم نیترات برای متابولیسم را دریافت می کند که برای ادامه حیات ما ضروری است. در واقع در چرخه طبیعی، نیترات از طریق خاک جذب گیاه شده و به پروتئین گیاهی تبدیل می­شود که یا مستقیما با تغذیه از گیاهان وارد بدن ما میشود و یا با توجه به تعلیف دام و طیور و ماهیان از گیاهان در بدن آنها به پروتئین حیوانی تبدیل میشود و سپس با تغذیه گوشتها، تخم مرغ و مواد لبنی وارد بدن ما میشود. بدینصورت نیترات یک چرخه را در زنجیره غذایی طی میکند. اما اگر نیترات بیش از نیاز گیاه جذب شود، در اندام­های گیاه تجمیع می­شود که این به معنی افزایش مقدار آن در بدن ماست. از آنجا که کودهای نیتروژنه باعث افزایش راندمان وزنی می­شود، متاسفانه کشاورزان راغبند تا مقادیر بالای آن را مصرف ­کنند. بدیهی است که نیترات اضافه موجود در پیکره گیاهان و حیوانات پس از تغذیه وارد بدن ما می­شود. علاوه بر این، نیترات مازاد در خاک پس از آبشویه وارد منابع آب آشامیدنی شده و یا مستقیما از آبهای کشاورزی به آبهای سطحی و زیر زمینی آشامیدنی منتقل می گردد. ورود نیترات از محصولات غذایی و آب آشامیدنی به بدن ما، باعث بیماری­های خطرناکی از جمله سرطان، ﻣﺘﻬﻤﻮﮔﻠﻮﺑﯿﻨﻤﯿﺎ، پوکی استخوان، سنگ کلیه و برخی دیگر از بیماری­های جدید است.

امروزه دانشمندان و محققین تلاش بسیاری می کنند تا نیترات مازاد را از منابع حیاتی مانند آب و خاک خارج کنند. این روشها متنوعند که مقاله حاضر به بیان روشهای نوین در اینمورد می پردازد. برای اطلاعات بیشتر حتما این مقاله را مرور کنید:

مروری بر اصول زیست پالایی نیترات از آب با روش نیترات زدایی فاز جامد

مجله اکوهیدرولوژی، دوره 5، شماره 3، پاییز 1397، صفحه 875